Pierwsze telefony
Do pierwszych telefonów komórkowych określenie „mobilne” w ogóle nie pasowało. Pierwsza komórka, miała 25 centymetrów długości, a jej bateria zapewniała tylko godzinę pracy. To i tak był bardzo dobry wynik. Mało który makler giełdowy był w stanie trzymać przy uchu ten ważący 800 gramów telefon, a przedstawicieli większości pozostałych profesji nie było na niego stać: urządzenie było bardzo drogie. Nie tylko ceny oraz gabaryty aparatów powodowały, że telefonia komórkowa przez kilka lat pozostawała bardziej ciekawostką niż technologią codziennego użytku. Główną przyczyną był brak stosownej infrastruktury. Sytuacja zaczęła się zmieniać na początku lat 90., kiedy to pojawiły się pierwsze profesjonalne sieci komórkowe. Pierwsza taka sieć została uruchomiona w Finlandii. Dzisiaj to, czy komórka pozwala na korzystanie z Internetu, jest jednym z najważniejszych pytań zadawanych przez kupujących podczas wyboru telefonu.
Rozwój tej usługi przyspieszyło pojawienie się iPhone’a, sztandarowego produktu Apple’a. Sukces tego nowatorskiego aparatu sprawił, że także inni producenci zaczęli stawiać na funkcje multimedialne.
Komórka w trzecim świecie niezbędna Podczas gdy dla mieszkańców Europy czy Stanów Zjednoczonych telefony komórkowe to głównie rozrywka i wygoda, dla mieszkańców trzeciego świata to również szansa na rozwój. W Afryce, która jest obecnie najdynamiczniej rozwijającym się rynkiem telefonii komórkowej, robi ostatnio furorę aplikacja umożliwiająca zlecanie przelewów. Okazuje się bowiem, że w wielu rejonach telefon komórkowy to jedyne narzędzie pozwalające na transfer pieniędzy. W zniszczonym wojnami Kongu bezrobotny żył w domu bez adresu. Usługi pocztowe i tradycyjna telefonia nie działały. Gdy tylko pojawiła się sieć telefonii komórkowej zdobył pieniądze na starą Nokię i zaczął prowadzić handel towarami sprowadzanymi .