Telefonia komórkowa

Blog o telefonii komórkowej

Telefon stacjonarny, telefon po pomoc

Dodano w kategorii: Technologia, dnia 29 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Telefon o pomoc

Rzeczywiście dziś zapominamy o tym, że kiedyś była bieda albo po prostu mniej rozwinięta technika. Nie było komputerów, a telefon był rzeczywiście jeden we wsi, o ile w ogóle był. Czasem trzeba było biec do wsi obok, a wtedy o uratowaniu rannego nie było mowy. Umierającemu na zawał nie mogła szybko przyjść pomoc. Zanim ktoś dobiegł do telefonu w danej wsi lub w przyległej wsi, zanim się dodzwoniono, bo aparaty nie były takiej jakości jak dziś, pogotowie przy sprzyjających warunkach mogło dojechać za jakieś dwie godziny czyli umierający był już martwy. Współcześnie wszystko jest proste i oczywiste, warto zatem swoim dzieciom przypominać tych czasach, kiedy o pomoc ze względów technicznych było trudno. Zacznijmy doceniać postęp techniczny i dokonania naszych przodków. Nie zapominajmy i nie zatracajmy się wyłącznie w nowoczesności. Tradycja i historia powinny być równie ważnymi wartościami w naszym życiu co szacunek dla drugiej osoby, wiara, nadzieja i miłość. Nie chodzi o skrajny konserwatyzm, należy znaleźć jakiś złoty środek i umieć pogodzić te najważniejsze życiowe wartości.

Telefon stacjonarny

Zanim pojawił się tak już znanym telefon komórkowy, po wspomnianym źródłowym drucie z kubkami technika szła na tyle do przodu, że z jednego telefonu na wsi stopniowo rozwinęła się sieć telefonów stacjonarnych. Telefon stacjonarny, już jak sama nazwa wskazuje, stacjonuje w domu, a zatem podłączony jest w sieci z innymi, ale mamy go bezpośrednio w domu. Na wsiach taki system pojawił się około piętnastu lat temu i był to nie lada wyczyn. Całymi grupami mieszkańcy danej wsi musieli czynnie włączyć się w prace społeczne na rzecz wkopywania długiego kabla, by cała sieć telefonów stacjonarnych mogła w pełni funkcjonować w naszych domach. Oczywiście podczas takich akcji mogły zaistnieć sytuacje nieprzewidziane, czyli na przykład wykopano i skradziono część kabla lub źle wkopano jakiś jego odcinek i przychodziło go przekopywać na nowo. Zatem pojawienie się długo wyczekiwanego telefonu w domu odkładało się w czasie, za to ile radości sprawiło już jego podłączenie. Frajdzie nie było końca, gdy można było porozmawiać z ciocią mieszkającą pięćdziesiąt kilometr dalej lub też w domu sąsiednim.

Telefonia komórkowa w Polsce

Dodano w kategorii: Bez kategorii, dnia 28 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Telefonia komórkowa w Polsce

Centertel był pierwszą telefonią komórkową na polskim rynku, rozpoczął prace 18 czerwca 1992 r. na analogowym systemie NMT. Telefony był niesamowicie drogie i ciężkie, jakość połączeń słaba a sieć wiecznie przeciążona. Rachunki wystawiano tak za rozmowy przychodzące jak i wychodzące, w kolejnych latach starano się wprowadzić SMS-y ale nie dało się stworzyć standardu wspólnego z innymi sieciami (wiadomości dochodziły lub nie).

Model Nokia Cityman 450 wyprodukowany w 1987 r. ważył 760 gramów, kosztował mniej więcej tyle co maluch, baterie trzymały 50 min, ładowanie trwało 4 godziny. W użyciu była także Motorola 2000 i Talkman 900 – pierwszy przenośny telefon Nokii.

Dopiero w 1996 r. w Polsce pojawiła się Era  GSM (Polska Telefonia Komórkowa)  i Plus GSM (Polkomtel). Konkurencja na rynku sprawiła że obniżono ceny usług, wprowadzono system przedpłat, w którym nie trzeba było wykupywać abonamentu a jedynie czasem zasilać konto kupując w kiosku kartę.

Obecnie możemy kupić telefony od czterech operatorów, są nimi: Polska Telefonia Komórkowa Centertel (Orange, Orange Go), Polkomtel SA (PLUS GSM, Simplus Team, Sami Swoi), Polska Telefonia Cyfrowa (Rea, Era TAK TAK, Era BIZNES, Heyah) oraz Play. Dodatkowo pojawiają się operatorzy wirtualni, korzystający z wybudowanej już sieci.

Ponad 95% firm i instytucji aktywnie korzysta z telefonii komórkowej. Poza połączeniami głosowymi wykorzystują mobilny dostęp do Internetu, bramek GSM, rozwiązań telemetrycznych w urządzeniach pomiarowych, systemach alarmowych, przenośnych terminalach płatniczych i systemach monitorowania pojazdów.

Jak wynika z badań 27% Polaków posiada tylko telefon komórkowy, rezygnując ze stacjonarnego. Najchętniej używaną formą komunikacji jest SMS, dwukrotnie częściej niż w innych krajach europejskich wysyłamy wiadomości tekstowe. Według danych podawanych przez Urząd Komunikacji Elektronicznej 96% populacji posiada telefon komórkowy, około 11% Polaków ma więcej niż jeden telefon (niektórzy trzy i więcej) w tym jeden prywatny a drugi służbowy. Liczba użytkowników wzrosła prawie trzykrotnie w ciągu ostatnich 10 lat, pod koniec 2006 r. na 100 mieszkańców kraju 96 było użytkownikami telefonii komórkowej.

Ceny usług spadły o kilkadziesiąt procent, średnie ceny usług objętych kartą można porównać do abonamentowych.

Telefonia satelitarna III

Dodano w kategorii: Bez kategorii, dnia 25 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , , ,

Telefonia satelitarna III

Globalstar, tak jak Iridium dostał od Federalnej Komisji Łączności USA koncesję na użytkowanie pasma częstotliwości na początku 1995 r. Od tego czasu negocjuje z innymi państwami możliwość używania tego pasma na ich terenie.

Pierwsze satelity wystrzelił w 1998 r., przedtem jednak odbyła się cała seria nieudanych startów. Największe straty finansowe i opóźnienia spowodował nieudany start rakiety Zenit 2, podczas którego utracono 12 satelitów. Budowę konstelacji zakończono 8 lutego 2000 r., składa się z 48 głównych i 4 zapasowych satelitów.

W 2007 r. firma odkryła, że degradacja wzmacniaczy anten pasma S postępuje z większą niż przewidywano szybkością. Obawiano się awarii wszystkich satelitów na orbicie do 2008 r. Analitycy spekulowali że powodem usterki może być promieniowanie jonizujące napotykane przez satelity podczas przechodzenia przez anomalię południowoatlantycką. Globstar wystrzelił 8 zapasowych, które mają przejąć obowiązki dotychczasowych.

Przedsiębiorstwo wykorzystuje dwa standardy telekomunikacyjne – Qualcom CDMA i GSM. Ponieważ nie wszystkie bramki dostępowe pracują w obu systemach, występują luki w działaniu systemu GSM, szczególnie w rejonie wschodniej Azji i Karaibów.

ACeS (Asia Cellulare Satelite) jest azjatyckim przedsiębiorstwem telefonii satelitarnej. Wykorzystuje sztucznego satelitę krążącego po orbicie geostacjonarnej (na wysokości 35 786 km nad równikiem), który pozwala na jednoczesną obsługę 11 000 rozmów. Jego wadą jest mniejszy od pozostałych systemów zasięg, obejmujący jedynie Azję.

Od 2006 r. ACeS współpracuje z Inmarsatem, dzięki temu posiada dostęp do większej ilości satelitów komunikacyjnych. Zmodyfikowana wersja telefonu ma umożliwiać dostęp do obu systemów.

W 2001 r. firma wprowadziła model R190 oparty na serii GH688, który przez długi czas był najmniejszym na rynku telefonem satelitarnym, można do niego dodać aparat do śledzenia towarów oraz urządzenia do komercyjnej radiofonii.

Przedsiębiorstwo Orbcomm  z siedzibą w Dulles w Wirginii, dysponuje siecią do przesyłu satelitarnego, obejmujące zasięgiem cała ziemię. Dane przesyłane są w formie tekstowej i służą głównie śledzenie kontenerów, położenia maszyn i przesyłania pomiarów zbieranych automatycznie. Do przesyłania używa pasma VHF 137 MHz i 150 MHz, system opiera się na 30 małych (45 kg wagi) satelitów okrążających Ziemię na wysokości 800 km.

Stacjonarne telefony bezprzewodowe vs komórki

Dodano w kategorii: Użytkowanie, dnia 24 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Stacjonarne telefony bezprzewodowe

Od kilku lat na rynku nowością i już dużą popularnością cieszy się telefon stacjonarny nadal, ale bezprzewodowy. Zatem telefon mamy w domu, który podłączony jest do gniazdka, ale słuchawka jest już bez kabla, a włączamy ją natomiast do baterii. Przez taki telefon możemy rozmawiać z daną słuchawką w ręce do około stu pięćdziesięciu metrów od baterii. Taki telefon jest bardzo wygodny, bowiem możemy się z nim przemieszczać, nie jesteśmy uziemieni przez kabel i nie musimy wciąż podbiegać w jedno miejsce, w którym znajduje się telefon. Zawsze możemy zabrać go ze sobą na podwórko, gdy wykonujemy różne prace polowe lub do ogrodu, gdy podlewamy kwiaty, lub gdy odpoczywamy, siedząc na ławce oraz czasem w towarzystwie gości, którzy razem z nami ucztują na tarasie. Taki telefon można zawsze mieć przy sobie przy łóżku, gdy oglądamy film lub w kuchni, gdy gotujemy. Telefon stacjonarny bezprzewodowy posiada zatem wiele zalet i chwali go sobie większość użytkowników. Aparaty są coraz nowocześniejsze, posiadają wiele ułatwiających korzystanie funkcji.

Telefon komórkowy

Najbardziej popularną formą reprezentującą współcześnie wysoko rozwiniętą telefonię reprezentuje telefon komórkowy, czyli mały poręczny, mieszczący się w kieszeni telefon bez zbędnych kabli. Telefon komórkowy zwany jest potocznie w Polsce komórką, co często powoduje, zwłaszcza wśród starszych, dowcipy, bowiem taka nazwa asocjuje z szopką przy większej stodole, w której zazwyczaj chowa się jakieś rupiecie lub składuje drewno. Zatem komórka to taki schowek i, jeśli zapytać osobę starszą, czy ma komórkę, żartobliwie może zawsze odpowiedzieć, że a i owszem jest na tyle rozwinięta technicznie i idzie z techniką do przodu, że komórkę posiada. Czasem rozmówca może od razu nie załapać i uwierzyć, ale dość szybko orientuje się, że chodzi o szopkę na drewno Dochodzi wówczas do śmiechu. Ten żart jednak trochę, mówiąc kolokwialnie, się przejadł, stał się trochę czerstwy i niemodny, bo był świeży na początku, gdy komórki dopiero pojawiły się na telefonicznym rynku. Z czasem jednak szybko się rozpowszechniły i dowcip się zdezaktualizował.

Telefonia vs wieś

Dodano w kategorii: Technologia, dnia 23 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Telefonia

Współcześnie telefonia rozwinęła się do takich rozmiarów, że zapominamy, iż zaczęło się od stosownie niedługiego kabla i połączenia danego drutu z dwoma na przykład kubkami. Takie odkrycie miało miejsce już w siedemnastym wieku. Odkrycie odnosiło się oczywiście na początku do niewielkich powierzchni. Porozumiewano się na terenie jednego domu. Można było skontaktować się z osobą, która znajdowała się w warsztacie w piwnicy, podczas gdy znajdowaliśmy się na przykład w salonie czy kuchni. Większość techniki z jaką mamy dziś do czynienia była u swoich źródeł czymś niewiarygodnym, choć z perspektywy czasu wszystko wydaje nam się takie proste i banalne. Tylko należy pamiętać, że to nie my dokonaliśmy danego odkrycia, nie my wymyśliliśmy telefon, samolot, pociąg czy inne maszyny. Pamiętajmy, że łatwo się chwalić i przyznawać do rzeczy, których dokonali innych. Czasem jednak warto zapytać samego siebie o własne dokonania. Rachunek sumienia ma naprawdę w tym przypadku moc cudotwórczą i pozwala z szacunkiem odnieść się do myśli poprzedników.

Telefon na wsi

I tak telefonia od pierwszego swojego wynalazku się rozwijała. Dziecku współczesnemu trudno sobie zapewne wyobrazić istnienie jednego telefonu w konkretnej wsi, ale nie ulega wątpliwości, że tak było. Nasze babcie i dziadkowie często męczyli nas różnymi przedwojennymi opowieściami o biedzie na wsi albo o trudnych warunkach i czołgach już w trakcie wojny. Wśród tych opowieści czasem mogła przemknąć jedna, gdy ktoś wspomniał o telefonie. No i się wtedy zaczynało… Bo kiedyś to był jeden telefon we wsi. U sołtysa, pamiętam takiego Mańka (zgred i oszust jeden). Bo kiedy dziadek zachorował tom gdzie poleciała, do sołtysa. I prosiłam, żeby zadzwonił po pogotowie. Kiedyś pożar u Felki się wydarzył, stodoła zanim straż pożarna przyjechała to prawie spłonęła doszczętnie. Tak ten Maniek dzwonił. Czasem coś wydarzało się nad rankiem i trudno było go do budzić. Ale cóż się dziwić, zanim on się podniósł a ty doleciałaś przez całą wieś. Tak było z jednym telefonem na wsi, nie to co teraz. Macie wszystkiego pod dostatkiem i nie umiecie tego docenić.

Telefonia satelitarna II

Dodano w kategorii: Bez kategorii, dnia 22 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Telefonia satelitarna II

Ważnym momentem w rozwoju telefonii satelitarnej było wykorzystanie satelitów obiegających ziemię na znacznie niższych wysokościach. Jest to niska orbita okołoziemska (LEO) przebiegająca między powierzchnią Ziemi a Pasami Van Allena, to znaczy na wysokości od 200 do 2000 km nad Ziemią i średnia orbita okołoziemska (MEO) pomiędzy 3000 a 30 000 km (ponad nią znajduje się orbita geostacjonarna).

Zmniejszenie wysokości pozwoliło na równoczesne obniżenie mocy urządzeń nadawczych i odbiorczych (zmniejszyły się telefony satelitarne).

Telefony posiadają własne międzynarodowe numery kierunkowe lub ich numery są zintegrowane z narodowymi numerami telefonicznymi jak Globalstar.

Telefonia Thuraya jest regionalnym operatorem obejmująca swoim zasięgiem większą część Europy, Bliski Wschód, Afrykę Północną, Środkową i Wschodnią, Azję i Australię. Siedziba znajduje się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Największym udziałowcem jest firma Etisalat, w Polsce dystrybucja odbywa się za pośrednictwem MARSAT i Ts2 Technologii Satelitarnych.

Posiada komunikację głosową, funkcję wysyłania faksów i dostępu do internetu w dowolnym miejscu w zasięgu sieci (na pustyni, morzu, wysoko w górach), transmisję danych GMPRS, usługę call back (oddzwanianie), oczekiwanie, nieodebrane połączenia, pocztę głosową, WAP, szybki przesył danych poprzez terminal mniejszy od laptopa, sprawdzanie pozycji GPS dla wszystkich mikrotelefonów i wiele innych.

Globalstar to 40 satelitów łącznościowych należących do Thermo Capital Partners i Globalstar LP. Krążą po niskich orbitach okołoziemskich tworząc system przekazu rozmów telefonicznych i wąskopasmowej transmisji danych. Działa podobnie do Irydium, z tym że obejmuje obszar kuli ziemskiej w zakresie 70˚ szerokości geograficznej, z wyjątkiem północnej Grenlandii, wysp północnej Kanady i Spitsbergenu (które obejmuje Iridium).

Satelity przekazują nawiązane rozmowy i dane, z ogólnodostępną siecią telefoniczną łączą się za pomocą bramek dostępowych. Użytkownicy posiadają przypisany numer telefoniczny w systemie numeracji Ameryki Północnej lub kraju, w którym znajduje się bramka dostępu. Ponieważ satelity nie przekazują sygnałów pomiędzy sobą, dlatego aby się połączyć, musi znajdować się w zasięgu bramek dostępu obu stron połączenia

Telefonia satelitarna I

Dodano w kategorii: Bez kategorii, dnia 18 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Telefonia satelitarna I

Do przesyłania danych w obu kierunkach wykorzystywane są sztuczne satelity naszej planety. Łączność pomiędzy telefonem a satelitą przebiega drogą radiową, dlatego połączenie może być nawiązane na terenie nie obsługiwanym przez zasięg sieci komórkowej. Satelita przekazuje dane do stacji naziemnych skąd są wysyłane do sieci telefonicznych.

W ten sposób używano satelitów już pod koniec lat 70-tych XX w. Urządzenia do prowadzenia rozmów były duże i nieporęczne, aby je transportować potrzebny był samochód, dopiero w 1982 r. Inmarsat (International Maritime Satellite) zbudowała i udostępniła system przenośnych urządzeń nadawczo-odbiorczych (wówczas stosowanych głównie w komunikacji morskiej).

W latach 80-tych XX w. telefonii satelitarnej używano na terenie Kanady, była bardzo pomocna na ogromnych, prawie bezludnych obszarach. Dodatkową zaletą systemu jest, że nie potrzebuje rozbudowanej infrastruktury naziemnej. Równocześnie, analogiczny system zaczęto wykorzystywać w USA, używając w tym celu satelitów okołoziemskich na orbicie geostacjonarnej.

Kolejnym krokiem była rozwijany przez międzynarodową firmę telekomunikacyjną Motorola, system komunikacyjny Iridium. Jest to system 66 sztucznych satelitów telekomunikacyjnych, rozmieszczonych na 6 orbitach okołoziemskich na wysokości 780 km. Logo przedstawia układ Wielkiego Wozu, najjaśniejszy gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy. System umożliwiał komunikację głosową i przesyłanie danych na obszarze całego świata za pomocą przenośnych telefonów.

Iridium zaczął działać w listopadzie 1998 r., ale już rok później musiał ogłosić bankructwo. Przedsięwzięcie okazało się zbyt kosztowne, a urządzenia pomimo znacznych ulepszeń nadal niezbyt wygodne. Od 2001 r. firma Iridium Satellite LLC należąca do rządu USA wznowiła działalność satelitów. W Polsce dystrybucją i wynajmowaniem zajmują się firmy TS2 Technologie Satelitarne, MARSAT, NAVSIM Polska.

Model Iridium 9555 ma już rozmiary i wagę zwykłego aparatu komórkowego.

Obecnie system jest połączony z sieciami naziemnymi poprzez 250 stacji naziemnych i dwóch stacji kontroli. W ramach unowocześnienia, planuje się stworzyć jeszcze 15 stacji, każda z dwoma antenami komunikacyjnymi na paśmie 20-30 GHz. Pierwsza ma utrzymywać kontakt z bieżącym satelitom, druga z nadchodzącym.

Komórki, internet kontra dzieci

Dodano w kategorii: Użytkowanie, dnia 14 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , ,

Komórka a Internet

Telefon z czasem dał nowe możliwości techniczne. Często w niektórych wsiach podłączenie Internetu jest niemożliwe do realizacji w związku z już określoną liczbą miejsc w głównej skrzynce rozdzielczej w bazie. Zatem o instalacji Internetu w domu ze słynnej Telekomunikacji nie ma często mowy, zatem należy szukać innych rozwiązań. Jednym z najpopularniejszych obecnie jest korzystanie z Internetu bezprzewodowego lub prze komórkę. Zatem telefon komórkowy stwarza możliwość zaistnienia sieci internetowej. Innym sposobem jest połączenie telefonu bezprzewodowego z Internetem przy pomocy specjalistycznego urządzenia w postaci trochę switcha, do której podłącza się kabelki od telefonu i komputera. Takie rozwiązanie serwuje znana już trochę na telefonicznym rynku firma „Netia”, choć na początku trudno użytkownikom zwłaszcza telekomunikacji było się od niej przyzwyczaić. Gdy nie ma jednak wyjścia, a potrzebujemy Internetu, skłonni jesteśmy skorzystać z wszelkich nowych rozwiązań technicznych, by mieć dostęp do wirtualnego świata, w którym załatwiamy coraz więcej spraw.

Telefon a dziecko

Jeszcze jakieś piec lat temu pierwszy telefon komórkowy przypominał stacjonarny, mówiło się wówczas o nim „cegła”, bo był naprawdę duży i w kieszeni się nie mieścił, za to można było nim konkretnie poszanować. Telefon komórkowy dostawało się zazwyczaj na osiemnaste urodziny. Dziś dzieci mają komórki już w pierwszej klasie podstawówki, a znerwicowani i przewrażliwieni rodzice myślą, że to dobre rozwiązanie, by kontrolować swoje pociechy. Nic bardziej mylnego. Dzieci komórki rozpraszają zwłaszcza w szkole, dekoncentrują je często podczas zajęć, bo mama dzwoni zapytać, czy dziecko założyło szkolne kapcie, co jest oczywiste. Zmorą się telefony komórkowe nie tylko dla wychowawców, nauczycieli dzieci w szkole, ale i na koloniach. Dzieci często skarżą się rodzicom o byle co, a ci od razu dzwonią do kierownika kolonii, by rozwiązywać rzekomy wielki problem, jaki zaistniał na przykład przy kwaterowaniu w pokojach. Nie może się obejść bez rzewnego płaczu, bo przyjaciółka chce być z przyjaciółkami w pokoju pięcioosobowym, a kierownik ma do dyspozycji tylko pokoje czteroosobowe.

Telefonia, rozwiązania technologiczne II

Dodano w kategorii: Bez kategorii, dnia 14 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , , ,

Telefonia, rozwiązania technologiczne II

Sieć cyfrowa z integracją usług w skrócie ISDN (Integrated Services Digital Network) to technologia sieci telefonicznych.

Wykorzystuje publiczną sieć telefoniczną (PSTN) do bezpośredniego udostępniania usług cyfrowych bez podłączania urządzeń analogowych. Normy dla sieci cyfrowej zostały ustalone przez Sektor Normalizacji Telekomunikacji (ITU-T) i wprowadzone do Polskich Norm jako grupa ICS 33.080.

Wyróżnia się dostęp podstawowy i pierwotny, w Polsce w ramach dostępu pierwotnego stosuje się 30 kanałów danych o przepustowości 64 kb/s, w tym jeden kanał sygnalizacyjny i kanały służące do synchronizacji strumienia E1. Kanały danych używane są do rozmów i przesyłania danych, kanał sygnalizacyjny do zestawienia i zarządzania połączeniami. Po zestawieniu połączenia powstaje dwukierunkowy kanał transmisji danych między użytkownikami, zamykany po zakończeniu połączenia.

Zestawień jest tyle ile kanałów danych, na różnych można otwierać połączenia do tego samego połączenia lub różnych punktów docelowych.

Przez kanały danych można łączyć połączenia głosowe kodowane cyfrowo, dalej mogą zostać wysłane między siecią telefoniczną i końcowym użytkownikiem.

Do usług dodatkowych należy MSN (Multiple Subscriber) czyli Wielokrotny Numer Abonenta. W przypadku, kiedy do zakończenia sieciowego podłączonych jest kilka urządzeń np. telefon, faks, modem itp., każdy może dostać własny numer dostępny bezpośrednio z sieci publicznej. Dwa urządzenia mogą posiadać ten sam numer.

CLIP – prezentacja numeru abonenta wywołującego, pozwala na zakazanie podawania numeru katalogowego stronie, z którą nawiązywane jest połączenie. Z kolei CLIR to metoda blokowania numeru abonenta wywołującego. Usługa może być aktywna dla wszystkich nawiązywanych połączeń, lub wybranych przez abonenta.

Omijanie blokady prezentacji numeru abonenta wywołującego oferuje usługa CLIRO, która umożliwia zdobycie informacji o numerze wywołującym, jeżeli ma on aktywną usługę CLIR.

AOC pozwala na kontrolowanie kosztu połączenia, w czasie jego trwania, jest realizowana przez aparaty telefoniczne lub modemy. DDI pozwala na bezpośrednie wybieranie numeru abonenta, korzystającego z usług MSN dla sieci publicznej.

Telefonia, rozwiązania technologiczne I

Dodano w kategorii: Bez kategorii, dnia 13 stycznia 2011, Tagi: , , , , , , , ,

Telefonia, rozwiązania technologiczne I

Początkowo aparaty telefoniczne były połączone parami, niezbyt wygodne rozwiązanie. Dlatego wynaleziono centralę telefoniczną, gdzie każdy telefon był podłączony oddzielną linią a centrala łączyła rozmowy.

Dla jeszcze większego ułatwienia centrale zaczęto łączyć pomiędzy sobą liniami międzycentralowymi, także dalekosiężnymi.

Obecnie telefony stacjonarne włączone są do gniazdka, a te połączone przez kable budynku z kablem rozdzielczym, który zawiera wiele par przewodów, zdążających do centralnego miejsca lub centrali.

Wyposażenie centrali wykrywa moment wybierania numeru i łączy naszą linię abonencką z inną linią w tej samej centrali lub w innej, odległej.

Wszystkie centrale (a przynajmniej przeważająca większość) połączone są w publiczną komutowaną sieć telefoniczną (PSTN). Dla takich usług używany jest także termin POTS. Pod koniec zeszłego stulecia centrale były już sterowane komputerowo.

PSTN (Public Switched Telephone Network) początkowo wykorzystywała technologie analogowe, obecnie zrezygnowano z nich na rzecz technologii cyfrowych. Obejmuje analogowe usługi POTS i cyfrowe ISDN.

POTS (Plain Old Telephone Service) to najstarsza usługa telefoniczna, polegająca na analogowym przekazie głosu przez komutowane łącza telefoniczne. Numer osoby, z którą chcemy rozmawiać, jest wybierany za pomocą kręcącej się tarczy z numerami a potem komutowane w centralach.

Obecnie tarcza z numerami została zastąpiona przez sygnalizacje tonową DTMF (Dual Tone Multi Frequency). Tony powstają z nałożenia na siebie dwóch fal dźwiękowych o częstotliwości przypisanej danemu przyciskowi (od 697 do 941 Hz dla jednej z fal, i od 1209 do 1633 Hz dla drugiej fali). Przykładowo naciśnięcie przycisku 3 wytwarza ton 697 i 1477 Hz, który jest następnie przesyłany drogą głosową do urządzenia dekodującego. Do rozpoznania przycisku używa się algorytmu Goertzla.

Starsze urządzenia używały wybierania pulsowego, wybieranie tonowe jest z pewnością szybsze. System DTMF wprowadził także standardową klawiaturę, montowaną we wszystkich nowoczesnych aparatach.

Tonów DTMF używa się do wybierania numerów, programowania urządzeń podłączonych do linii telefonicznej (takich jak automatyczne sekretarki, faksy, poczta głosowa i in.) oraz nawigacji po menu telefonu.

« Poprzednie wpisy